Ciemność, szept świec i słowa, które mają moc. Klasa 7 przeniosła nas w świat „Dziadów” Adama Mickiewicza – tam, gdzie granica między tym, co widzialne i niewidzialne, staje się ledwie muśnięciem cienia.

Było tajemniczo, poetycko i z dreszczem na plecach. Duchy przemówiły, emocje wybrzmiały, a szkolna scena na chwilę zamieniła się w miejsce obrzędu, pamięci i refleksji.

To nie było zwykłe przedstawienie. To było spotkanie z magią słowa i siłą młodego teatru.

‍