Matematyka w ruchu

Matematyka w ruchu

„Siedź spokojnie, nie wierć się, skup się na tym, co mówię” – te często wydawane dzieciom przez nauczycieli polecenia w świetle wielu badań przynoszą kiepskie rezultaty edukacyjne. Zgodnie z nurtem psychologii poznawczej nazywanym embodied cognition (ucieleśnione poznanie) nie tylko mózg jest narzędziem poznawczym. Uczymy się całym naszym ciałem.

Na podstawie badań przeprowadzonych w Danii i Holandii naukowcy wyprowadzili następujące wnioski:

  • dzieci uczące się matematyki w ruchu (wielozmysłowo) zrobiły 2 razy większy postęp, niż dzieci pozostałych grup kontrolnych (badania dr Jacoba Wienecke z 2014 r.)
  • wśród dzieci mających problemy z matematyką metody aktywne nie przyniosły większych rezultatów – skorzystały głównie dzieci zdolne (badania dr Jacoba Wienecke z 2014 r.)
  • aktywni ruchowo uczniowie z trwającego 2 lata eksperymentu holenderskiego wyprzedzili pozostałe grupy o cztery miesiące nauki. Byli dużo lepsi w matematyce i literowaniu, nie zauważono natomiast różnic w czytaniu (badania Marijke Mullender-Wijnsma z 2013 r.)
Więcej informacji o eksperymentach można znaleźć w artykule Aleksandry Postoły „Matematyki najlepiej uczyć się w ruchu” opublikowanego w Gazecie Wyborczej 6 maja 2017 r.