Przed zajęciami uczniom zostały przydzielone role. Na przykład Paweł Szokalski został prezydentem Harrym Trumanem i musiał tłumaczyć się za śmierć tysięcy Japończyków. Resztę klasy podzieliliśmy na tych, którzy argumentowali za i przeciw. Wytypowaliśmy też naocznych świadków i dziennikarzy.
Długo nie trzeba było czekać, by wytworzyła się zażarta dyskusja. Choć podział był sztuczny i nie odzwierciedlał rzeczywistych poglądów uczestników dyskusji, nikt nie chciał odstąpić od swoich racji.
Debata była moderowana przez nauczycielki języka angielskiego i historii zgodnie z zasadami metody CLIL, czyli zintegrowanego nauczania dwujęzycznego.
